Στον κίνδυνο να "θαφτεί" ανάμεσα στον σωρό πληροφόρησης, "κροκοδείλιων δακρύων" και δηλώσεων "συμπόνιας" επελέγη να μη δημοσιευθεί εκείνες τις ημέρες.
15 ημέρες όμως μετά τη δολοφονία των συναδέλφων παραμένει δυστυχώς επίκαιρο παρά ποτέ. Τώρα που η συναισθηματική φόρτιση έχει καταλαγιάσει, το μήνυμα αυτό δυστυχώς συνεχίζει να περιγράφει με πολύ γλαφυρό τρόπο την καθημερινότητα που βιώνουμε και την κατάσταση που επικρατεί στην Αστυνομία...
"Ακολουθώντας και εγώ το «πρωτόκολλο» θα γυρίσω στην καθημερινότητα μετά το μοιραίο γεγονός του θανάτου των δύο συναδέλφων. Πριν όμως θα ήθελα να αναφερθώ σε κάτι που μου προκάλεσε θλίψη. Μετά το τραγικό γεγονός του θανάτου των συναδέλφων άκουσα αρκετούς να μιλάνε για εκπαίδευση εξοπλισμό κλπ. Δύο μάνες θρηνούν τους γιούς τους και ακούγαμε για αλεξίσφαιρα, αδιάβροχα, μπότες… Σιωπή Κύριοι είναι το μόνο που αρμόζει από όλους σε τέτοιες περιπτώσεις. Παρακολουθούσα δηλώσεις διαφόρων και το μόνο που ένιωθα ήταν αηδία και ας με συγχωρέσουν. Σιωπή από όλους ειδικά από αυτούς που έχουν μερίδιο ευθύνης. Σκοτώθηκαν κάποιοι είπαν για 700 ευρώ, αν σκοτώνονταν για 50.000 θα άλλαζε κάτι για τους γονείς τους, τα αδέρφια τους, αναρωτιέμαι.
Άκουσα τους Κυρίους Συνδικαλιστές να κόπτονται για την ασφάλεια των συναδέλφων όπως κάθε φορά άλλωστε μετά από ένα τέτοιο γεγονός. Θα ήθελα να ρωτήσω αξιότιμοι συνάδελφοι ποιές ήταν κατά τα τελευταία χρόνια οι ενέργειες σας για την επιχειρησιακή αναδιοργάνωση της Αστυνομίας, ποιες ήταν οι ενέργειες σας για τις συνεχώς μειωμένες σε διάρκεια εκπαιδεύσεις. Αλλά ξέχασα εμείς δεν έχουμε δικαίωμα απεργίας, για αυτό ας κινηθούμε διπλωματικά στα γραφεία των βουλευτών και των υπουργών. Κύριοι Συνάδελφοι χωρίς να θέλω να σας μειώσω γιατί πραγματικά σέβομαι τους αγώνες σας αλλά είστε γελασμένοι αν νομίζεται ότι θα κερδίσετε/με κάτι ουσιαστικό έτσι. Πρέπει να καταλάβετε ότι η Αστυνομία είναι ένας οργανισμός που χρειάζεται μακροπρόθεσμη οργάνωση και όχι οφέλη για το αύριο. Προσπαθούμε να είμαστε διπλωμάτες με ανθρώπους που κυβερνούν ολόκληρο κράτος 30 χρόνια δεν νομίζω να μπορέσουμε ποτέ να τους ξεπεράσουμε σε διπλωματικά τεχνάσματα.
Άκουσα επίσης αγαπητοί συνάδελφοι κάποιους Κυρίους Συνδικαλιστές να μιλάνε και πριν το γεγονός για κατεστραμμένα οχήματα για δαπάνες που δεν εγκρίνονται για λεφτά από την τσέπη τους για τα περιπολικά, για εξυπηρετήσεις γνωστών τους και άλλα τέτοια ευχάριστα πράγματα. Μας θέλουν λοιπόν ζητιάνους ας γίνουμε ζητιάνοι. Όχι Κύριοι δεν είναι έτσι, δεν θα γυρίσουμε εμείς 50 χρόνια πίσω επειδή το θέλουν αυτοί. Δεν με νοιάζει αγαπητέ Κύριε Συνδικαλιστή αν έβαλες λάστιχα από τον γνωστό σου. Δεν έπρεπε να το κάνεις. Το όχημα είναι χρεωμένο στην Υπηρεσία και για να κινείται πρέπει να τηρεί προδιαγραφές, αν δεν τις τηρεί να μην κινηθεί. Αλλά βέβαια το κάνουμε για τον πολίτη, όχι Κύριοι το κάνετε για να μην έρθετε σε ρήξη, έχετε μάθει αλλιώς αλλά αυτό πρέπει να αλλάξει κάποια στιγμή. Δεν είστε Ήρωας στα μάτια μας Κύριε Συνδικαλιστή αν αλλάξατε μόνος σας την λάμπα, τα λάστιχα, τα λάδια, δεν έπρεπε να το κάνετε δεν είναι δουλεία σας. Δεν είστε Ήρωας, το χατίρι της Υπηρεσίας κάνετε. Αν το αφήνατε το αμάξι ακίνητο και εσείς και όλοι μας και ο κόσμος ήξερε έστω και για μια μέρα δεν έχει περιπολικό ένα τμήμα λόγω τις μη χρηματοδότησης από το κράτος κανείς δεν θα ήταν εναντίον μας.
Ζούμε σε ένα κράτος που απαξιώνει καθημερινά τους λειτουργούς του. Και όταν το κάνει αυτό το ίδιο το κράτος πως περιμένουμε εμείς οι λειτουργοί να μην μας απαξιώνει ο πολίτης. Ίσως και αυτό είναι που θέλουν να καταφέρουν, μάλλον το έχουν καταφέρει. Ας γυρίσουμε στην καθημερινότητα του αστυνομικού, ενός αστυνομικού με μια πολιτική σκηνή που τον θέλει μαξιλάρι για να απορροφά τους κραδασμούς των πράξεων της. Το θέμα είναι ότι επειδή ακριβώς εμείς λειτουργούμε σαν μαξιλάρι ίσως θα πρέπει να σκληρύνουμε λίγο τα τοιχώματα μας. Λόγω της φύσης του επαγγέλματός μας είναι λογικό να έρθουμε αντιμέτωποι με τον κόσμο δεν είναι λογικό όμως να χρησιμοποιούμαστε για αυτό τον σκοπό. Είναι λάθος δικό μας και των πολιτών.
Εκτός από μαξιλάρι της κυβέρνησης απέναντι στον απλό πολίτη έχουμε να αντιμετωπίσουμε κακοποιούς. Δεν ξέρω για εσάς αγαπητοί συνάδελφοι αλλά έχω να κάνω σεμινάριο αυτοπροστασίας και αυτοάμυνας γύρω στα 5 χρόνια από τότε δηλαδή που βγήκα από την Σχολή Αστυφυλάκων. Δεν είναι ότι δεν το θέλησα είναι ότι δεν μου δόθηκε ποτέ από την υπηρεσία η ευκαιρία. Έχω κάνει σε αυτά τα 5 χρόνια δύο βολές όλες κι όλες με 100 σφαίρες στην κάθε μία. Και πάει στην ευχή υπηρετώ στην επαρχία, αν και αυτό δεν αποκλείει το γεγονός ότι μπορεί να κινδυνεύσω, οι συνάδελφοι στην Αθήνα πως θα ανταπεξέλθουν δεν γνωρίζω.
Έρχονται χειρότερες μέρες και αυτό είναι το μόνο σίγουρο κατά την ταπεινή μου άποψη. Την κατάσταση στην Ελληνική Αστυνομία την ξέρουμε όλοι το θέμα είναι τι θα κάνουμε για να την αλλάξουμε. Ο καιρός της διπλωματίας νομίζω ότι έχει τελειώσει, ίσως θα πρέπει να περάσουμε και εμείς στην δυναμική διεκδίκηση. Τιμώ και σέβομαι τους αγώνες όλων των παλαιότερων εμού για την Αστυνομία αλλά κάτι πρέπει να αλλάξει. Η Αστυνομία χρειάζεται ριζική αναδιάρθρωση στον τρόπο λειτουργίας της, στο καθηκοντολόγιο της, στον επιχειρησιακό σχεδιασμό και σε πολλά άλλα. Μακάρι, το εύχομαι από την ψυχή μου, να μην ξανασυμβούν ποτέ τόσο τραγικά γεγονότα αλλά πολύ αμφιβάλω, μάνες και πατέρες θα κλάψουν και πάλι, Πολιτικοί και Συνδικαλιστές θα συλλυπηθούν και ο φαύλος κύκλος συνεχίζεται. Το κακό είναι ότι αυτός ο κύκλος βάφεται με αίμα.
Καλό ταξίδι Μάγκες ελπίζω εκεί πάνω να σας προσέξουν καλύτερα..."
καλά τα λεσ αλλά ποιός ακούει οι συνδικαλιστές έγιναν για τα έξτρα ρεπό και την ιδιαίτερη μεταχείριση της διοίκησης (νοων νοειται)
ΑπάντησηΔιαγραφή